قرآن و عترت

در شماره های گذشته گفته های بسیاری درباره ایمان آورده شد. از تفاوت ایمان و دانش ـ ایمان و اسلام و اینکه ایمان تنها سرمایه جاودان است و رفیق انسان در سرای آخرت. از سکوی ایمان انسان اوج می گیرد و به لقای خدا می رسد.اکنون جای این پرسش است که؛ ایمان با این همه آثار و برکت چگونه بدست می اید؟راه تحصیل آن چیست؟ چه راهی را انسان باید طی کند تا به نعمت جاودانه ایمان برسد؟

امیرالمؤمنین (ع) پاسخ این پرسش را خیلی کوتاه،ولی پرمعنا بیان فرموده اند:«لقاح الایمان تلاوة القرآن؛تلاوت قرآن، موجب ایجادایمان است». باد ملایم بهاری میان درختان گردافشانی می کند.گرده شکوفه های نر به شکوفه های ماده می رسد و عمل لقاح انجام می یابد، در اثر این لقاح انواع میوه های گوارا و خوش طعم بوجود می اید و به زندگی مادی انسان طراوت و شادی می بخشد. انسان در زندگی معنوی خود نیز نیازمند به این گردافشانی است.روح انسان در جستجوی حقیقت و در تکاپوی حقیقت مطلق در پرواز است. نیاز به منبعی انرژی زا دارد تا به هدفش نایل اید. این نیرو توسط قرآن تأمین می شود. حضرت از این واقعیت تعبیر به لقاح کرده و می فرماید:تولید و ازدیاد ایمان با تلاوت قرآن حاصل می گردد و اگر برای خواندن قرآن اثری جز این نباشد، برای قرآن بالاترین فضیلت را می توان ثابت کرد؛ زیرا قرآن موجب ایمان و ایمان برترین کمال انسان است،و البته لازم به یادآوری است که تلاوت قرآن کریم دارای ثواب و آثار بسیار است که برخی آثار آن دنیوی است و برخی دیگر معنوی.در زیر به ثواب خواندن قرآن و آثار مادی و معنوی آن اشاره می گردد.

ثواب خواندن قرآن:

تلاوت ایات قرآن کریم دارای یک نوع ثواب نمی باشد، بلکه به حسب حالت انسان ها متفاوت می باشد که در ذیل به اختصار از آنها یاد می شود.

در نماز و حالت ایستاده: انسان نمازهای واجب را ـ در حال صحت ـ ایستاده می خواند و نیز می تواند نمازهای مستحبی را ایستاده بخواند و در نماز بعد از حمد سوره کاملی را در نمازهای واجب می خواند و در نمازهای مستحبی می تواند ایاتی از قرآن را تلاوت کند.فردی که در حال قیام ایات قرآن را در نماز تلاوت می کند، خداوند برای هر حرف آن صدحسنه به او عطا می کند.

در نماز در حالت نشسته: نمازهای مستحبی را انسان می توانددر صورت سلامتی جسمی نیز نشسته بخواند و نمازهای واجب را نیز گاهی بر اثر ناچاری نشسته بخواند. تلاوت قرآن در این نمازها موجب این است که خداوند در قبال هر حرفی که از ایات می خواند، پنجاه حسنه به او عنایت کند.

در حالت غیر نماز: بسیاری از مؤمنان عادت دارند در هر روز ـ صبح یا شامگاه قرآن می خوانند. قرآن خواندن در این حالت موجب آن می شود که خداوند در برابر هر حرفی که تلاوت می کند، ده حسنه به او عطا کند.

گوش کردن به تلاوت ایات: برای انسان پیش می اید که دیگری قرآن می خواند و او با توجه و قلبی مطمئن و آرام به آن گوش می کند، این عمل موجب ثواب است و خداوند در قبال هر حرفی که می شنود و گوش فرا می دهد یک حسنه به او می دهد.

تلاوت ایات بدون صوت و تلفظ: برای فرد پیش می اید که قرآن را جلوی خود می گذارد و ایات آن را در دل مرور می کند و به زبان چیزی نمی گوید در این صورت هم این فرد دست خالی نخواهد ماند و خداوند از روی لطف و احسان در قبال هر حرفی را که در دل می گذاراند به او نیز حسنه ای عنایت می کند.

خواندن قرآن در ماه مبارک رمضان:

انسان های مؤمن نوعاً در ماه مبارک رمضان به خواندن قرآن کریم اهتمام ویژه دارند. برخی یک دور قرآن و برخی دو دور و… و گاهی تا پانزده دور قرآن را ختم می کنند. این شیوه پسندیده از امامان معصوم گرفته شده است که آن بزرگواران ختم های بسیار فراوانی از قرآن کریم انجام می دادند و ثواب فراوانی که به سادگی نمی توان آن را به حساب آورد بر تلاوت قرآن در ماه مبارک مترتّب است، زیرا پیامبر اکرم (ص) فرمودند:هر کس یک ایه از قرآن را در ماه مبارک بخواند.ثواب آن به اندازه ختم کل قرآن در سایر ماهها می باشد.

با توجه به این که تلاوت قرآن در ماههای دیگر سال، هر حرف آن حداقل ده حسنه دارد و خواندن مجموع قرآن حسنات بسیار دارد،حال تمام این حسنات به تلاوت یک ایه در ماه مبارک داده می شود.

روایات فراوانی از امامان معصوم (ع) مطالب گفته شده را تایید می کند که در ذیل برخی از آنها آورده می شود و دقت در آنها می تواند انسان را کاملاً با ثواب قرآن آشنا و روح او را تحت تأثیر قرار دهد و منقلب سازد.

1. حضرت باقر(ع) فرمود:هر که قرآن را در حال ایستاده در نمازش بخواند، خداوند به هر حرفی از آن صد حسنه برای او بنویسد و هر کس آن را در نمازش نشسته بخواند، خداوند به هر حرفی پنجاه حسنه برایش بنویسد و هر که قرآن را در غیر از نمازش بخواند به هر حرفی ده حسنه برایش بنویسد.

2. حضرت صادق (ع) فرمود:چه باز می دارد تاجری را که در بازار مشغول (به تجارت است) از اینکه چون (شب هنگام) به خانه باز می گردد، نخوابد تا یک سوره از قرآن را بخواند و به جای هر ایه که می خواند برایش ده حسنه نوشته شود و ده گناه از او محو گردد.

3.حضرت حسین بن علی(ع) فرمود: هر کس یک ایه از کتاب خدای ـ عزوجل ـ را در نمازش در حال ایستاده بخواند در برابر هر حرفی خداوند صد حسنه برایش بنویسد و اگر در غیر از نماز بخواند در برابر هر حرفی خداوند ده حسنه برایش بنویسد و اگر قرآن را گوش دهد به هر حرفی یک حسنه برایش بنویسد.

4. حضرت صادق ـ علیه السلام ـ فرمود:هر کس یک حرف از قرآن را فقط گوش کند، خداوند برای او یک حسنه بنویسد و یک گناه از او محو کند و او را یک درجه بالا برد، و هر کس با نگاه و بدون صوت و تلفظ آن را بخواند، برایش به هر حرفی حسنه ای بنویسد و ده گناه از او محو کند و ده درجه برایش بالا برد، فرمود:نمی گویم به هر ایه، بلکه به هر حرفی چون: با،تا،یا و… و هر کس یک حرف آن را در نماز در حال نشسته بخواند برای او پنجاه حسنه بنویسد و پنجاه گناه از او محو کند و پنجاه درجه برای او بالا برد، و هر کس یک حرف از آن در حال ایستاده در نمازش بخواند، خداوند در برابر یک حرف، صد حسنه برایش بنویسد و صد گناه از او محو کند و صد درجه برایش بالا برد.

آثار مادی تلاوت قرآن:

1. ادای دین

2. آسان شدن کاره

3. وسعت رزق

4. برطرف شدن اندوه و رفع گرفتاری

آثار معنوی تلاوت قرآن:

در روایات به آثاری از تلاوت قرآن پرداخته که ورای مادیات و حس انسانی است که به بخشی از آنها که در ارتباط با کمال روحی و قرب انسان به خداوند است، اشاره می کنیم.

1. دور شدن شیطان از انسان و ناتوانی او در گمراه ساختن قاری قرآن

2. فرشتگان الهی به خانه قاری قرآن حاضر می شوند و به خدمت او می پردازند.

3.خانه قاری قرآن همچون ستاره برای اهل آسمان می درخشد.

4. قرآن موجب شرح صدر و روحیه ای آزاد می گردد.

5. قرآن موجب قرب الهی و رضایت او می گردد.

6. تلاوت ایات موجب پیدایش ایمان در قلب انسان می شود.

با نگاه به نوشتار بالا این مطلب به دست می اید که ایمان از آثار معنوی قرآن و مهم ترین و برترین اثر تلاوت قرآن و ارتباط با آن می باشد.